De geboorte deel 4

De Geboorte deel 4

Ik was moe, dinsdagavond weinig geslapen, woensdagavond misschien een paar uurtjes, ik raakte op en merkte dat de pijn niet meer weg te denken was.

Ik kon het niet meer kwijt en dacht alleen maar “als ik nu niet heel even kan slapen, dan kan ik niet de pers fase in”. Dat lukt me niet.

Deze gedachte nam het over. Voor mijn gevoel veranderde hier ook wat, we namen een afslag die ik echt niet wilde. Dit was een intense pijn, volgens mij mag ik gerust zeggen; helse pijn. Ineens was er een stroomversnelling en ging het heel erg snel! Vooral ook erg pijnlijk… Laat in de avond kwam daar de ruggenprik!
Ik overwon hier één van mijn grote angsten voor naalden. Daarom wilde ik geen inleiding, alleen ik moest nu écht slapen.

Daar gingen we, alles kwam erbij; infuus, de weeën en de ruggenprik. De stem van de anesthesist vond ik vrolijk en rustgevend; dat hielp ook. Mijn team was ook moe, continu steun geven werd zwaar, de tegendruk was niet meer genoeg; er moest meer tegendruk! Zoveel hoop hadden we allemaal op de ruggenprik, die zou even weer wat rust brengen. Even ademruimte.

Die ademruimte kwam er niet, de ruggenprik werkte voor de helft. Letterlijk de helft… Alle pijn van de weeën zaten in m’n rechter heup en lies, het voelde alsof alle pijn zich daar verzamelde.
Deze pijn was echt erger, het was ondraaglijk.

Even later kwam poging twee voor een juiste ruggenprik, helaas werkte deze ook voor de helft. Die rechter kant bleef een hel, en het lukte me niet meer. Ik was moe, had al uren ondraaglijke pijn in m’n heup en ons hele geboorteteam was op!